Koninginnedag in Zambia
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
01 Mei 2011 | Zambia, Lusaka
Pasen breng ik dit jaar door zonder paaseieren. Wel hebben Huub en Rein er een paar laten zien op Skype. Zondag werk ik mijn site bij. De foto's en tekst kosten toch iedere keer veel tijd. Maandag werk ik aan het proces voor het Loan Centre. Dan kan ik dat dinsdag weer op gang brengen. Iedere avond even bijkletsen met Gerrit en Jacqueline. Voor hen zit de vakantie erop. Gerrit brengt vanavond Jacqueline naar het vliegveld en die gaat dan via Nairobi weer naar huis.
En op dinsdag weer in het ritme. Zes uur op en om zeven uur opgehaald worden. De eerste dag van de week is weer een probleem. Het plannen van de chauffeurs is kennelijk moeilijk. Vuto, vuto zeggen we dan maar tegen mr.Mexx aan de poort. Maar met een beetje geduld is het palibe vuto. Of te wel: ja freilich, kein problem. Zo doet Zambia ook wel wat Oostenrijks aan.
Wel een korte week. Zo af en toe wat koken. Van Peter van de Meijdenberg heb ik geleerd dat je een steen lang moet koken voor hij gaar is. Daar lijkt het hier met de aardappelen ook wel op. Maar we hebben de tijd in Zambia.
Donderdag wordt Koninginnedag gevierd. Dat doen ze niet in het weekend omdat dan iedereen de stad uit is. Vrijdag kan ook niet want dan is de dag aan de Britten voor de "Wedding". In de tuin van de ambassadeurswoning is alles Oranje wat de klok slaat. Een paar honderd man worden er ontvangen. Overal staan kraampjes. Met haring, friet, bitterballen, frikadel, kaas en natuurlijk Heineken. Geen Mosi of Castle dit keer. Maar wel genoeg Heineken. Overal staan hoge tafels en je spreekt best veel Nederlanders. Buiten de bekende bank mensen tref ik geen bekenden. Het is werkelijk een schitterende tuin. Van zes tot acht receptie. Dan toespraak van de ambassadeur, de twee volksliederen. Lang leve de Koningin! Dan barst het feest los met een zeer bekende Zambiaanse band. Zoals ook bij ons wordt er veel door de vrouwen gedanst. Zambiaanse, Nederlandse en ander buitenlandsen door elkaar. Rond elf uur verlaten we het feestgedruis. Want morgen is het weer werken. Ook voor de Nederlanders.
De vrijdag is een zware dag. Maar ook die kom ik door. 'S avonds naar de "Wedding" kijken en dan vroeg naar bed.
Zaterdag ga ik al vroeg met Gerrit hardlopen door de straten van Lusaka. Dat gaat niet slecht. Het is wel glooiend en dat merk je normaal niet als je in de auto zit. Gerrit krijgt nog een kleine aanrijding maar dat valt gelukkig mee. In de middag wandelen we naar de Lusaka Golfclub. We komen langs alle ambassades en ook langs de pauselijke nuntius. De laatste zal wel in Rome zitten voor de zalig verklaring van JP II. Het moet toch veel geld kosten al die paleizen en al het "Wining and Dining" dat daarbij hoort. NGO's etc leven er goed van. Hier hebben de wereldverbeteraars, de commercie en de ambtenaren elkaar gevonden. Welke partij zal dat eens aanpakken?
Op de Golfclub heerst nog de koloniale sfeer. Zwart en blank door elkaar. Maar er blijft toch nog klasse verschil. Ik zie tenminste geen blanke caddies lopen. We maken een afspraak om maandag ochtend om half acht te gaan golfen. Na een drankje op het terras gaan we met onze mr.Godfrey Phiri terug naar huis om later nog wat te gaan eten.
De zondag start ik weer op tijd. Van alles bijwerken en dan de weekend boodschappen doen. Het valt niet mee als je voor jezelf moet zorgen. Alhoewel de poets en de was wordt gedaan.
En op dinsdag weer in het ritme. Zes uur op en om zeven uur opgehaald worden. De eerste dag van de week is weer een probleem. Het plannen van de chauffeurs is kennelijk moeilijk. Vuto, vuto zeggen we dan maar tegen mr.Mexx aan de poort. Maar met een beetje geduld is het palibe vuto. Of te wel: ja freilich, kein problem. Zo doet Zambia ook wel wat Oostenrijks aan.
Wel een korte week. Zo af en toe wat koken. Van Peter van de Meijdenberg heb ik geleerd dat je een steen lang moet koken voor hij gaar is. Daar lijkt het hier met de aardappelen ook wel op. Maar we hebben de tijd in Zambia.
Donderdag wordt Koninginnedag gevierd. Dat doen ze niet in het weekend omdat dan iedereen de stad uit is. Vrijdag kan ook niet want dan is de dag aan de Britten voor de "Wedding". In de tuin van de ambassadeurswoning is alles Oranje wat de klok slaat. Een paar honderd man worden er ontvangen. Overal staan kraampjes. Met haring, friet, bitterballen, frikadel, kaas en natuurlijk Heineken. Geen Mosi of Castle dit keer. Maar wel genoeg Heineken. Overal staan hoge tafels en je spreekt best veel Nederlanders. Buiten de bekende bank mensen tref ik geen bekenden. Het is werkelijk een schitterende tuin. Van zes tot acht receptie. Dan toespraak van de ambassadeur, de twee volksliederen. Lang leve de Koningin! Dan barst het feest los met een zeer bekende Zambiaanse band. Zoals ook bij ons wordt er veel door de vrouwen gedanst. Zambiaanse, Nederlandse en ander buitenlandsen door elkaar. Rond elf uur verlaten we het feestgedruis. Want morgen is het weer werken. Ook voor de Nederlanders.
De vrijdag is een zware dag. Maar ook die kom ik door. 'S avonds naar de "Wedding" kijken en dan vroeg naar bed.
Zaterdag ga ik al vroeg met Gerrit hardlopen door de straten van Lusaka. Dat gaat niet slecht. Het is wel glooiend en dat merk je normaal niet als je in de auto zit. Gerrit krijgt nog een kleine aanrijding maar dat valt gelukkig mee. In de middag wandelen we naar de Lusaka Golfclub. We komen langs alle ambassades en ook langs de pauselijke nuntius. De laatste zal wel in Rome zitten voor de zalig verklaring van JP II. Het moet toch veel geld kosten al die paleizen en al het "Wining and Dining" dat daarbij hoort. NGO's etc leven er goed van. Hier hebben de wereldverbeteraars, de commercie en de ambtenaren elkaar gevonden. Welke partij zal dat eens aanpakken?
Op de Golfclub heerst nog de koloniale sfeer. Zwart en blank door elkaar. Maar er blijft toch nog klasse verschil. Ik zie tenminste geen blanke caddies lopen. We maken een afspraak om maandag ochtend om half acht te gaan golfen. Na een drankje op het terras gaan we met onze mr.Godfrey Phiri terug naar huis om later nog wat te gaan eten.
De zondag start ik weer op tijd. Van alles bijwerken en dan de weekend boodschappen doen. Het valt niet mee als je voor jezelf moet zorgen. Alhoewel de poets en de was wordt gedaan.
-
01 Mei 2011 - 15:03
Karel:
Ha Maarten,
Je zult het niet geloven! Er waren beelden van de nieuwjaarsreceptie op de ambassade van Zambia op het journaal (3 seconden!!)
Groeten van Anke en Juliette -
01 Mei 2011 - 17:17
Geertje:
Ziet er goed uit. Hier Koninginnedag ook goed gevierd, met 30 volwassenen en 30 kinderen in de tuin. Volle bak maar geweldig met springkussen en kampvuur. -
02 Mei 2011 - 06:24
Nelleke:
Ben blij dat je ervaart hoe goed ik voor je zorg! Same here overigens. Ik kijk uit naar 25 mei! Heerlijk. -
03 Mei 2011 - 07:06
Petra En Leo Penning:
Hai Maarten,
Leuk om je verhalen te lezen. Een geweldige werk ervaring. Wat goed dat jullie ook de verjaardag van Trix hebben gevierd. We blijven je verhalen volgen. Fijn verblijf daar. En we zien je waarschijnlijk op het "jaarlijks"etentje in Oisterwijk Groetjes van Petra en Leo -
09 Mei 2011 - 20:23
Peter:
Menneke, menneke, we
hedde gij toch un vereukkus zwaar leve....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
