Bruiloft en Kanyemba lodge
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
24 April 2011 | Zambia, Lusaka
Zondag word ik rond drie uur opgehaald door Harm en Maiyablo. De wagen zit vol oma, Lex en de bruidegom Jimmy zijn aan boord. We rijden langs het vliegveld naar een buitengebied van Lusaka. Daar komen we aan bij een gemeenschapgebouw/kerk. De route wordt aangegeven “Bridel shower”. Maar het wordt een kitchen party genoemd. Aangekomen zijn er alleen maar chillende vrouwen. Jimmy mag zich niet laten zien. Hij wordt aangekleed door zijn moeder en er wordt ook een bloemenmand klaar gemaakt.
Als alle vrouwen er zijn zit iedereen binnen. Er staan tafels vol huishoudelijke artikelen. Vooral veel pannen. Er ligt een matras en voor het matras staat nog een stapel cadeaus. Na een hoop gedoe wordt de bruid in optocht naar binnen gebracht vergezeld door een tante. Zij is verborgen onder een doek en gaat met haar tante op het matras tussen de cadeau 's zitten. Dan worden buiten de onderhandelingen met Jimmy gevoerd. Dat alles onder regie van een ingehuurde danseres en twee vrouwelijke trommelaars. Er moet geld gegeven worden en dan kan Jimmy onder begeleiding van Lex en Harm en nog een paar vrienden naar binnen. Daar moet er nadat hij de bruid genaderd is om de doek er af te trekken nog geld bij betaald worden. Dan wordt de bruid onthuld. Zij mag haar ogen niet opslaan en er wordt ook niet gelachen. De bruid getuigt van haar onderdanigheid door voor de bruidegom op de grond te gaan liggen en op beide zijden te rollen. Even samen en dan moet Jimmy weer weg. Hij mag de rest van de dag buiten wachten op de bruid. Het is ongebruikelijk dat er mannen bij zijn maar Sharon heeft dat geregeld. Dat blijkt ook als ik het op de bank later aan de dames vertel. De cadeaus worden uitgepakt en bij ieder cadeau krijgt de bruid een advies van de schenker. Ik ben benieuwd wat er bij de veertigste pan gezegd is. Mijn moeder zou zeggen: "Na gebruik weggooien en een nieuwe pakken." Als alles uitgepakt is bewijst de bruid haar onderdanigheid aan moeder en schoonmoeder. Ook door te gaan liggen en te rollen. Dan wordt er gegeten en gaat iedereen langzaam aan naar huis.
Jimmy moet nog wel mee naar het huis van de bruid om aan haar vader toestemming te vragen haar mee te mogen nemen. Voor de familie is de bruiloft gedaan. Voor de wet moet het nog geregeld worden.
Het is de hele week weer flink werken. Gerrit is weg en daardoor is het in de avonden stil. Maar ja als je om zes uur in het donker thuis komt is de puf wel over. Een beetje tv kijken en op tijd naar bed. Goede Vrijdag is vrij en ook paasmaandag.
Vrijdag vertrek ik om half negen naar Lower Zambezi. Met de chauffeur van de bank is dat twee en een half uur rijden. Je rijd door een heuvellandschap met steile klimmen. De vrachtwagens hebben er hun handen vol aan. Onder weg zie ik wel een camping maar de enige caravan die ik zie is de caravan van de douane bij de grens in Chirundu met Zimbabwe. Het landschap begint droog te worden. Het heeft al twee weken niet meer geregend en het zal tot november niet meer regenen. De droge tijd.
Uiteindelijk zijn we van Lusaka op 1300 meter gedaald naar de Zambezi rivier op 400 meter. Het is er een stuk warmer. Maar goed te hebben. Ik word bij de pont afgezet en daar opgehaald om naar de lodge te gaan. Ongeveer tien minuten varen. Daar word ik zeer gastvrij ontvangen door de eigenaren. Een blanke Zambiaan met Italiaans bloed, Ricardo, en een Australische, Meegan.
Inkwartieren, lunchen,zwemmen en dan een rondvaart. Het is te hebben. ‘s Middags maken we een rondvaart waarbij we dicht bij de olifanten en hippo’s komen en verder genieten van het mooie weer en een lekker drankje. Het gezelschap bestaat uit een Zweeds stel en Europeanen en Canadezen, 5 mannen die op de fiets door de bergen van Lusaka zijn gekomen. Zij zijn vanmorgen om zes uur vetrokken en om twee uur aangekomen. De begeleidende auto werd gereden door twee Spaanse jonge dames. Een leuk gezelschap.
Die avond eten we met het hele gezelschap van 16 man. Het is een lange tafel. Een echt Italiaans gezelschap. ’s Morgens word ik om zes uur gewekt. Op het terras voor de hut staat een kopje koffie klaar. Een snel ontbijt en dan de boot in voor de kano tocht. We worden een flink eind stroom opwaarts gevaren om dan in de kano te stappen en langzaam door alle zijstromen terug naar de lodge te kanoën. We zien veel hippo’s waar we dit keer in een wijde boog om heen gaan. Een prachtige kudde jonge olifanten. Verder is het vooral genieten van de vogels, de rust en de zonsopkomst. We eindigen in de bush camp. Dat zijn vier lodges op een eiland. Echt in de natuur.
Na terugkomst worden we weer verwend. Rond drie uur word ik teruggevaren naar de pont waar de chauffeur me oppikt. Een drie uur durende tocht terug waar we veel kapotte vrachtwagens, geen oude maar zeer geavanceerde, zien die het niet redden op de steile klimmen. En toch is dit een belangrijke route om goederen van Zimbabwe naar Lusaka te vervoeren. Moe maar voldaan pik ik samen met Gerrit en Jacqueline nog een Chineesje en dan naar bed. Zondag en maandag is het wat sporten, zwemmen en werken om dinsdag op de bank de zaken op stoom te houden. Uiteindelijk ben ik daarvoor hier. Al lijkt het er in de verslagen niet op!
Als alle vrouwen er zijn zit iedereen binnen. Er staan tafels vol huishoudelijke artikelen. Vooral veel pannen. Er ligt een matras en voor het matras staat nog een stapel cadeaus. Na een hoop gedoe wordt de bruid in optocht naar binnen gebracht vergezeld door een tante. Zij is verborgen onder een doek en gaat met haar tante op het matras tussen de cadeau 's zitten. Dan worden buiten de onderhandelingen met Jimmy gevoerd. Dat alles onder regie van een ingehuurde danseres en twee vrouwelijke trommelaars. Er moet geld gegeven worden en dan kan Jimmy onder begeleiding van Lex en Harm en nog een paar vrienden naar binnen. Daar moet er nadat hij de bruid genaderd is om de doek er af te trekken nog geld bij betaald worden. Dan wordt de bruid onthuld. Zij mag haar ogen niet opslaan en er wordt ook niet gelachen. De bruid getuigt van haar onderdanigheid door voor de bruidegom op de grond te gaan liggen en op beide zijden te rollen. Even samen en dan moet Jimmy weer weg. Hij mag de rest van de dag buiten wachten op de bruid. Het is ongebruikelijk dat er mannen bij zijn maar Sharon heeft dat geregeld. Dat blijkt ook als ik het op de bank later aan de dames vertel. De cadeaus worden uitgepakt en bij ieder cadeau krijgt de bruid een advies van de schenker. Ik ben benieuwd wat er bij de veertigste pan gezegd is. Mijn moeder zou zeggen: "Na gebruik weggooien en een nieuwe pakken." Als alles uitgepakt is bewijst de bruid haar onderdanigheid aan moeder en schoonmoeder. Ook door te gaan liggen en te rollen. Dan wordt er gegeten en gaat iedereen langzaam aan naar huis.
Jimmy moet nog wel mee naar het huis van de bruid om aan haar vader toestemming te vragen haar mee te mogen nemen. Voor de familie is de bruiloft gedaan. Voor de wet moet het nog geregeld worden.
Het is de hele week weer flink werken. Gerrit is weg en daardoor is het in de avonden stil. Maar ja als je om zes uur in het donker thuis komt is de puf wel over. Een beetje tv kijken en op tijd naar bed. Goede Vrijdag is vrij en ook paasmaandag.
Vrijdag vertrek ik om half negen naar Lower Zambezi. Met de chauffeur van de bank is dat twee en een half uur rijden. Je rijd door een heuvellandschap met steile klimmen. De vrachtwagens hebben er hun handen vol aan. Onder weg zie ik wel een camping maar de enige caravan die ik zie is de caravan van de douane bij de grens in Chirundu met Zimbabwe. Het landschap begint droog te worden. Het heeft al twee weken niet meer geregend en het zal tot november niet meer regenen. De droge tijd.
Uiteindelijk zijn we van Lusaka op 1300 meter gedaald naar de Zambezi rivier op 400 meter. Het is er een stuk warmer. Maar goed te hebben. Ik word bij de pont afgezet en daar opgehaald om naar de lodge te gaan. Ongeveer tien minuten varen. Daar word ik zeer gastvrij ontvangen door de eigenaren. Een blanke Zambiaan met Italiaans bloed, Ricardo, en een Australische, Meegan.
Inkwartieren, lunchen,zwemmen en dan een rondvaart. Het is te hebben. ‘s Middags maken we een rondvaart waarbij we dicht bij de olifanten en hippo’s komen en verder genieten van het mooie weer en een lekker drankje. Het gezelschap bestaat uit een Zweeds stel en Europeanen en Canadezen, 5 mannen die op de fiets door de bergen van Lusaka zijn gekomen. Zij zijn vanmorgen om zes uur vetrokken en om twee uur aangekomen. De begeleidende auto werd gereden door twee Spaanse jonge dames. Een leuk gezelschap.
Die avond eten we met het hele gezelschap van 16 man. Het is een lange tafel. Een echt Italiaans gezelschap. ’s Morgens word ik om zes uur gewekt. Op het terras voor de hut staat een kopje koffie klaar. Een snel ontbijt en dan de boot in voor de kano tocht. We worden een flink eind stroom opwaarts gevaren om dan in de kano te stappen en langzaam door alle zijstromen terug naar de lodge te kanoën. We zien veel hippo’s waar we dit keer in een wijde boog om heen gaan. Een prachtige kudde jonge olifanten. Verder is het vooral genieten van de vogels, de rust en de zonsopkomst. We eindigen in de bush camp. Dat zijn vier lodges op een eiland. Echt in de natuur.
Na terugkomst worden we weer verwend. Rond drie uur word ik teruggevaren naar de pont waar de chauffeur me oppikt. Een drie uur durende tocht terug waar we veel kapotte vrachtwagens, geen oude maar zeer geavanceerde, zien die het niet redden op de steile klimmen. En toch is dit een belangrijke route om goederen van Zimbabwe naar Lusaka te vervoeren. Moe maar voldaan pik ik samen met Gerrit en Jacqueline nog een Chineesje en dan naar bed. Zondag en maandag is het wat sporten, zwemmen en werken om dinsdag op de bank de zaken op stoom te houden. Uiteindelijk ben ik daarvoor hier. Al lijkt het er in de verslagen niet op!
-
24 April 2011 - 19:52
Marga En Francois,:
Weer van die mooie natuurfoto's en misschien kan Bregje nog ideeën opdoen voor als zij gaat trouwen!! Werk en geniet van de tijd daar ! Liefs van ons -
25 April 2011 - 05:04
Nelleke:
Lieverd wat een prachtige foto's. Nog een maandje en dan genieten we samen van die mooie natuur. Ik kan niet wachten! -
26 April 2011 - 15:09
Lieven:
Hallo Maarten,
Ik had begrepen dat jij bezoek hebt van een van mijn (directe) collega's. Ik ben benieuwd van wie.
-
27 April 2011 - 09:00
Mirza De Jong:
Hoi Maarten,
Leuk om al je reisverslagen te lezen. Vooral het verslag van de bruiloft. Heel bijzonder om daar bij te zijn.
Op het Secr. is het niet druk, een voorbode voor de volgende week als het meivakantie is.
Veel plezier nog en werk niet te hard. groetjes, Mirza. -
29 April 2011 - 20:22
Bregje:
Hey Pap,
Volgens mij ben je druk want ik zie je niet veel op skype! Weer een mooi verhaal! Ik zit nu tussen de dozen, morgen verhuizen.. Tegen de tijd dat je terug komt is alles wel opgeruimd ;-)
Liefs,
Bregje -
30 April 2011 - 14:16
Jan En Gerry:
Hai Maarten.
Met in de uithoek van mijn mond een oranje tompoes heb ik met veel plezier je eerste reisverslagen gelezen.
De drie maanden zullen omvliegen. Het contrast met hier is zo groot dat er steeds nieuwe dingen op je af blijven komen. Geniet er van. Groeten uit Best.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
