Livingstone en de Victoria Falls

Donderdagavond 2 juni
Rond 18.15 arriveert Maarten met Riana, ze krijgt een sightseeing tour door het appartement dat vanaf morgen van haar is. Maarten legt haar uit hoe alles in zijn werk gaat in Fallsway. Om 19.00 uur komt mr. Phiri om ons naar Arcades te brengen zodat we met Riana ook nog de eerste boodschappen kunnen doen bij de Spar. Dan weer naar de Thai. Opnieuw heerlijk Thais eten. Smullen. Om 21.00 uur staat mr. Phiri weer voor en gaan we terug naar het appartement. Riana bergt alvast wat spullen op en vertrekt dan voor haar laatste nacht naar het Pamodzy hotel. Wij gaan op tijd naar bed want morgenvroeg loopt de wekker af om 05.30.

Vrijdag 3 juni
Vandaag vertrekken we naar Livingstone. Om 06.30 zou er een chauffeur van Zanaco klaar staan om ons naar het vliegveld te brengen. Niets is minder waar! Na 10 minuten belt Maarten naar Justin en hij is er binnen 5 minuten zodat we onze vlucht naar Livingstone niet hoeven te missen. Onze vakantie in Zambia kan beginnen. Voor de check in van de internationale vluchten staat een forste rij, maar wij hebben een domestic flight, dus na het betalen van een soort vertrekpremie van 11 dollar kunnen we inchecken. Geen supersonische borden waarop de vluchtinformatie staat, maar grote kartonnen platen die iedere keer vervangen worden. De bagage wordt nauwkeurig gewogen want het is maar een klein vliegtuigje. Dus mijn handbagage wordt ook ruimbagage. Om 08.00 uur vertrekken we in Lusaka en om 09.10 landen we in Livingstone. Taxi’s staan al te wachten en een jonge Zambiaan, Frank, breng ons naar het Zambesi Sun hotel. Onderweg stopt hij om een blik te kunnen werpen op de wolk van waterdamp die altijd boven de Falls hangt. De lokale bevolking noemt het Mosi oa Tunya, “donderende rook”.
We komen ogen tekort bij aankomst in het hotel. In een woord prachtig. We krijgen een welkomstdrankje met iets van kaneel erin en kunnen inchecken. Onze kamer is al klaar en we kijken uit op het zwembad en de pool bar. Na de spullen een beetje opgeruimd te hebben besluiten we om een helikoptervlucht te gaan maken over de Victoria Falls. Na een kopje koffie worden we opgehaald door iemand van de organisatie Air Charter. We rijden naar het Livingstone Hotel dat ook tot Sun International behoort en halen daar nog een echtpaar op uit Zuid Afrika. Ook zij gaan vliegen. Aangekomen bij de landing strip krijgen we instructies wat wel en wat niet te doen en gooien we het op een akkoordje met een van de gidsen zodat we voorin kunnen zitten. Je weet niet wat je meemaakt. We vliegen drie rondjes over de Falls en ook over ons hotel. Majestueus, er is geen ander woord voor. Dr. David Livingstone zei er dit van: “Scenes so lovely they must have been gazed upon angels in their flight”. Wat een voorrecht om net als de engelen er over heen te mogen vliegen! Na deze geweldige ervaring gaan we terug naar het hotel en lunchen bij de pool bar. Niks mis mee. Daarna gaan we de Victoria Falls te voet bekijken. Vanaf het terras van het hotel dat vlakbij de watervallen ligt hoor je het geraas van neerkomend water. We nemen plastic jassen mee en gaan op pad. De Zambesi staat op dit moment nog heel hoog, het heeft tot april flink geregend, zodat er ontzettend veel water naar beneden komt. De waterdamp beneemt je af en toe het uitzicht. Het is echt “smoke that thunders”. Overal lopen jonge Zambianen rond die als gids een graantje mee willen pikken van alle toeristen. Wij laten ons leiden door Ernest. Hij maakt ook foto’s bij de waterval. Ondanks de regenjassen wordt je werkelijk drijfnat. Het water komt van alle kanten en sopt in onze schoenen. Dat mag de pret niet drukken. Als we de Falls van alle kanten hebben bekeken, neemt Ernest ons mee naar de Boiling Pot. Hier kan in de droge maanden geraft worden. Nu is er nog teveel water. De Boiling Pot ligt zo’n 120 meter naar beneden en dus ook weer een klimmetje naar boven, maar het is alleszins de moeite waard. We hebben prima uitzicht op de brug die Zambia met Zimbabwe verbindt en waar waaghalzen bungi jumpen en zo’n 120 meter naar beneden storten. Na de klim naar boven kijken we nog even aan de kant van de upper Zambezi net voordat de rivier naar beneden stort. Ernest vertelt dat in oktober, november dit stuk van de rivier droog ligt en dat je dan naar Livingstone eiland kunt lopen en baden in de rivier net voor de Falls. Zal zeker spectaculair zijn. We wandelen op ons gemakje terug naar het hotel na onze gids bedankt en betaald te hebben.
Natte schoenen uit doen en nog even genieten met een drankje aan het zwembad tot de zon onder gaat en dat is hier rond 17.45 uur. Even alle indrukken van de dag verwerken! Rond 19.00 kunnen we in de hotel lobby skypen met onze jarige kleinzoon Huub. In Nederland is het 28 graden dus Huub heeft een tuinfeest georganiseerd voor vriendjes, vriendinnetjes en de familie. Ook Bregje, Joep, Miriam Goevaers, oma Lia en oma Truusje zien we nog even in beeld. Na de skype sessie bekijken we samen de dvd van onze helikoptervlucht en zijn de beelden van de watervallen gemixt met onze vlucht van die ochtend. Mooie herinnering voor thuis. We hebben geen zin in het dinerbuffet en wandelen naar het steakhouse waar we ons tegoed doen aan een lekkere steak. Later in de bar raken we aan de praat met een aantal Texanen uit Dallas en San Antonio. Zij zijn met hun kinderen hier en gaan naar Lusaka om te werken in een of ander charity project. Er speelt een Zambiaans orkestje op het terras met evergreens uit onze jeugd.
Op tijd ons bed opgezocht want morgen worden we opgehaald om naar Islands of Siankaba te gaan. Met het geluid van de Falls op de achtergrond slaap je zo in.